Over slechts een paar weken gaan we het herfst seizoen in (moeilijk te geloven, we weten het). En daarmee het seizoen van hoge feestdagen op de Joodse kalender die profetisch de grote Dag des Heren aangeven, de wederkomst van Jezus, de grote nationale ommekeer van het Joodse volk, en de vestiging van de regering van de Messias over de aarde.
Om u dit seizoen op uw eigen geloofsreis te begeleiden, hebben we een kort overzicht samengesteld van de komende feestdagen. Voel je vrij om samen met ons te observeren en de dagen te vieren met gedeelde plechtigheid en vreugde.
Trompettenfeest (Rosh HaShana)
"Het feest van de Bazuinen. De eerste dag van de zevende maand is een dag van rust voor alle mensen, waarop zij moeten bijeenkomen in een heilige samenkomst. Die dag zal worden aangekondigd met een luid bazuingeschal."
Leviticus 23:24
In het traditionele jodendom wordt Rosh HaShanah gevierd als het Joodse Nieuwjaar. De feestdag wordt in acht genomen op de eerste 2 dagen van de maand Tishrei. Dit markeert ook het begin van een periode van tien dagen van gebed, zelfonderzoek en berouw, bekend als Tien dagen van ontzag (Aseret Yemei Teshuvah, Yamim Nora'im), die culmineert op de vastendag van Yom Kippur. Rosh HaShanah herdenkt ook de schepping van het universum door God.
Rosh Hashana wordt ook wel "Yom Teru'ah", het Trompettenfeest genoemd. Volgens de overlevering is het universum door de Heer op Rosh HaShanah geschapen.
Een andere naam voor Rosh HaShanah is "Yom Hazikaron", Dag van de Herinnering (Lev. 23:24) in verwijzing naar het gebod om te onthouden om op de sjofar te blazen om God te kronen tot Koning van het universum. De explosie van de sjofar is bedoeld om ons uit onze slaap te stoten. We moeten onthouden wie we werkelijk zijn, door te onthouden dat God onze Koning is.
Volgens de joodse traditie staat op Rosh HaShana de bestemming van de rechtvaardigen in het Boek des Levens geschreven en de bestemming van de goddelozen in het Boek des Doods. De meeste mensen zullen echter niet in een van beide boeken worden ingeschreven, maar hebben 10 dagen - tot Yom Kippur - om zich te bekeren voordat ze hun lot bezegelen. Vandaar de naam, tien dagen vol ontzag.
Op Yom Kippur wordt ieders naam verzegeld in een van de boeken. Dat is de reden waarom mensen elkaar begroetten tijdens die dagen "Le’Shana Tova tichatevu ve’tichatemu" - Moge je naam in het boek des levens worden geschreven.
Gebruiken van de Feestdag
1. Kaarsverlichting en Kidoesj
2. Ronde Challah-broden - duidend op een kroon en het koningschap van God. Vertegenwoordigt ook de cyclus van het jaar.
3. Simanim" - Speciaal voedsel dat elk een wens voor het nieuwe jaar betekent.Elk woord in het Hebreeuws wordt gebruikt in gebed voor een gezegend nieuw jaar:
- Appels in honing - als wens voor een zoet nieuw jaar.
- Zwarte bonen (Rubiya) - het woord Rubiya komt van het woord “Rabu” (toename). "Mogen onze verdiensten toenemen."
- Pompoen (Kara) - Kara betekent wegrukken. "Moge het boze oordeel van ons worden weggerukt en dat onze rechten voor U worden gelezen."
- Prei (Karat) - Karat betekent afsnijden. "Mogen degenen die haten, worden weggesneden."
- Bieten (Selek) - Selek komt van het woord wegrijden. "Mogen onze vijanden worden weggenomen."
- Dadels (Tamar) - Tamar komt van het woord Tam (wordt beëindigd). "Mogen degenen die ons haten worden beëindigd."
- Granaatappel (Rimon) - "Mogen onze verdiensten talrijk zijn als de zaden van een granaatappel."
- Vissenhoofd (Dagim) - "Mogen wij het hoofd zijn en niet de staart."
4. Tashlich (afwerpen)– Op de 1e Tishrei in de middag voeren veel Joden het ritueel van Tashlich uit, een ceremonie waarin we symbolisch onze zonden in een lichaam van stromend water werpen. We lopen naar een kreek of een rivier en legen onze zakken in het water, symbolisch onze zonden afwerpen. Tijdens de ceremonie worden vaak verzen gereciteerd.
Grote Verzoendag (Yom Kippur)
"De Grote Verzoendag. Deze dag valt negen dagen na het Feest van de Bazuinen. Alle mensen moeten bijeenkomen in een heilige samenkomst voor de Here, met berouw over de zonden die zij deden, zij zullen brandoffers aan de Here brengen. Werk die dag niet, want het is een speciale dag om verzoening te doen voor de Here, uw God. Degene die deze dag niet berouwvol en ootmoedig doorbrengt, zal worden verbannen."
Leviticus 23:27-29
De Grote Verzoendag is de heiligste dag van het Joodse jaar en geeft profetisch inzicht met betrekking tot de wederkomst van de Messias, het herstel van het nationale Israël en het laatste oordeel van de wereld. Het is ook een dag die het hogepriesterlijke werk van Yeshua als onze hogepriester onthult.
De Torah stelt dat Yom Kippur de enige keer was dat de hogepriester het Heilige der Heiligen kon binnengaan en de naam van de Heer kon aanroepen om bloedoffers te brengen voor de zonden van het volk. Dit "Leven voor een leven" -principe is het fundament van het opofferingssysteem en markeerde de grote dag van voorbede gedaan door de Hogepriester namens Israël.
In het traditionele judaïsme markeert Yom Kippur het hoogtepunt van de tien dagen durende periode van berouw - de dagen van ontzag. Volgens de wijzen op deze dag wordt de naam van elke persoon ofwel in het Boek des Levens of in het Boek des Doods geschreven.
Yom Kippur begint bij het vallen van de avond op de 9e Tishrei en duurt 25 uur op de 10e. Het is een plechtige dag die wordt gekenmerkt door volledig vasten, gebed en aanvullende synagogediensten.
De Betekenis van het Woord Kippoer
De wortel van het woord Kippoer (verzoening) is kafar(כפר), dat is afgeleid van het woord kofer- losgeld. Het betekent ook kapara - "verlossing". De overgrote meerderheid van het gebruik in de Bijbel heeft betrekking op "verzoening doen" door het priesterlijke ritueel van het sprenkelen van het offerbloed om zonde of verontreiniging te verwijderen.
Het levensbloed van het offerdier was vereist in ruil voor het levensbloed van de aanbidder. Deze symboliek wordt verder verduidelijkt door de actie van de aanbidder door zijn hand op het hoofd van het offer te leggen en zijn zonden te belijden over het dier, dat vervolgens werd gedood of als zondebok werd gestuurd.
De wortel komt ook voor in het woord kapporet - de genadetroon. De kapporet was het gouden deksel van de heilige kist in het Heilige der Heiligen van de Tempel, waar het offerbloed werd aangeboden.
Moderne Vieringen van Yom Kippur
Oorspronkelijk was Yom Kippur gefocust op de rol van de hogepriester en de zuivering van het Heiligdom, maar sinds de vernietiging van de Tempel in 70 n.Chr. stelt de rabbijnse traditie dat elke individuele Jood geacht wordt zich te concentreren op zijn persoonlijke dienst aan de Heer. De meeste gebeden op Yom Kippur draaien daarom rond het centrale thema van persoonlijk berouw en terugkeer.
De Vijf Kwellingen
Volgens de Joodse wet (Halacha) moeten we ons onthouden van vijf vormen van genot gebaseerd op Lev. 23:27:
- Eten en drinken.
- Wassen en baden.
- Aanbrengen van lotions of parfum.
- Leren schoenen dragen.
- Echtelijke relaties.
Avond van Yom Kippur
Het vasten begint een uur voor zonsondergang op Tishrei 9 en duurt 25 uur. Er wordt meestal een speciale maaltijd bereid - de laatste maaltijd voor zonsondergang, genaamd Se'udah Mafseket. De maaltijd is inclusief kaarsverlichting en er worden speciale zegeningen gereciteerd.
De dag van Yom Kippur
Het grootste deel van Yom Kippur wordt doorgebracht in de synagoge, waar men bidt en naar gezangen luistert. Het is in wezen de laatste oproep en kans om het oordeel van God te veranderen, om berouw te tonen en het goed te maken.
Loofhuttenfeest (Soekot)
Op de 15e dag van Tishrei begint het vreugdevolle feest van Soekot en duurt 7 dagen, onmiddellijk gevolgd doorSimchat Torah.
Gedurende deze tijd hebben veel Joodse families een Sukka gebouwd, een vierpotig gebouw dat in haast is gebouwd om de hutten te herinneren waarin het volk van Israël leefde tijdens hun 40-jarige verblijf in de woestijn. Oplettende joden eten al hun maaltijden in de Sukka en slapen er zelfs in.
Nadat het volk van Israël het beloofde land was binnengegaan, werd Soekot geassocieerd met de herfstoogst en kwam het bekend te staan als Chag ha-Asif, het festival van de inzameling aan het einde van het jaar. Bepaalde gebruiken werden opgenomen in de viering van Soekot, waaronder het versieren van de Sukka, het uitvoeren van speciale "golf" -ceremonies van de "Vier Soorten", en andere.
Ons is geboden om ons tijdens de feestdag van Soekot te verheugen over de zegeningen van Gods voorziening en zorg voor ons leven (Deut. 16:14-15).
Het Grote Herfst Oogstfestival
Soekot is de afsluiting van de Joodse herfstfeesten en de laatste van de drie pelgrimsfeesten (Pascha, Sjavoeot en Soekot).
"Wanneer aan het eind van het oogstseizoen het koren is gedorst en de wijndruiven zijn geperst, moet u gedurende zeven dagen het Loofhuttenfeest vieren. Samen met uw gezin en uw bedienden zult u dan een blij feest vieren. Vergeet niet de Levieten, vreemdelingen, weduwen en wezen uit uw omgeving bij dit feest te betrekken. Dit feest zal bij het heiligdom worden gehouden op de plaats die de Here daarvoor zal aanwijzen. Het is een tijd van grote dankbaarheid aan de Here, omdat Hij u heeft gezegend met een goede oogst en vele andere dingen, daarom zal dit een tijd van grote blijdschap zijn."
Deuteronomium 16:13-15
Het woord Vreugde / Verheugen komt meerdere keren voor met betrekking tot Soekot. In het oude Israël was de vreugde van Soekot zo groot dat het simpelweg bekend werd als "het Feest". Later stond het bekend als Z’man Simchatenu - Het seizoen van onze vreugde.
Vanuit een landbouwperspectief in het oude Israël, kwam Soekot overeen met de fruitoogst. Totale vreugde zou komen nadat alle gewassen in de herfst waren geoogst en daardoor voor het komende jaar van de Heer voedsel en voorziening zouden ontvangen. Om deze reden wordt Soekot ook wel Hag Ha'Asif genoemd - het feest van inzameling.
Vanuit een spiritueel perspectief komt Soekot overeen met de vreugde te weten dat je zonden zijn vergeven (tijdens Yom Kippur), en herinnert het ook aan Gods wonderbaarlijke voorziening en zorg na de bevrijding uit slavernij in Egypte. Profetisch anticipeert Soekot het komende koninkrijk van Jezus waarin alle naties naar Jeruzalem zullen komen om de Heer te aanbidden tijdens het feest (Zach. 14:16). Tegenwoordig is Soekot een tijd om aan Gods beschermende aanwezigheid en voorziening voor het begin van het nieuwe jaar te denken. In het licht van het werk van Yeshua, onze Hogepriester, hebben we nu toegang tot de Hemelse Tempel van God.
Soekot in de Schriften
In Bijbelse tijden werd Soekot als de belangrijkste van alle feestdagen beschouwd. Het is een van de drie vereiste feesten van de Heer.
De Torah beveelt expliciet drie dingen met betrekking tot het festival van Soekot:
- Om de "vier soorten" te verzamelen (Lev. 23:40)
- Om je te verheugen voor de Heer.
- Om in een Sukkah te leven (Lev. 23:42)
De Vier Soorten:
Etrog - een citroenachtige citrusvrucht waarnaar wordt verwezen als "de vrucht van prachtige bomen". De etrog symboliseert het hart en suggereert dat de vrucht van het nederige hart het mooist is in de ogen van de hemel.
Lulav - een rijp dadelpalmvarenblad - "takken van palmbomen". De lulav moet stevig en recht zijn, met hele bladeren die dicht op elkaar liggen en aan de bovenkant niet gebroken zijn. Het vertegenwoordigt de wervelkolom of ruggengraat van een persoon. Iemand die met heel zijn hart van God houdt, zal een spirituele ruggengraat, echte overtuiging en kracht krijgen.
Hadas - drie mirte takken - "takken van lommerrijke bomen". De bladeren lijken op de vorm van ogen en daarom wordt het geassocieerd met zien en visie.
Aravah - de lommerrijke tak van een wilg - "wilgen van de beek". Voor de "lulav" -bundel zijn twee takken nodig. Ze vertegenwoordigen de lippen, de dienst van de lippen (gebed).
De vier items worden bij elkaar gehouden in een geurig boeket waar elke dag van Soekot mee wordt gezwaaid. De gebruikelijke praktijk is om de zegen te reciteren en vervolgens de Lulav drie keer in zes richtingen te zwaaien: vooruit, rechts, achteruit, links, op en neer - om Gods alomtegenwoordigheid te verkondigen.
De Sukkah
De Sukkah is een vierpotige structuur die de tijdelijke woonplaatsen van het volk Israël herdenkt terwijl ze in de woestijn waren. Het is gebruikelijk om aan het einde van Yom Kippur te beginnen met het bouwen van de Sukkah en de binnenkant ervan te versieren. De sukkah moet groot genoeg zijn om een tafel en stoelen te houden zodat het gezin erin kan dineren. Oplettende joden slapen er ook in.
Het doel van de sukkah is om ons te herinneren aan onze voorvaderen in de woestijn en ons eraan te herinneren dat we maar een mens zijn, broos in vergelijking met de natuur en de Schepper. Terwijl we in de sukkah zitten, voelen we het weer, warm, koud, regenachtig, net als de mensen van Israël.
Simchat Torah (vreugde in de Torah)
Dit is de dag waarop het feest van Soekot wordt afgesloten.
Elke week wordt in synagogen over de hele wereld een gedeelte uit de Torah gezongen (sidra). De Torah is verdeeld in 54 porties (parshiyot) - één voor elke week van het jaar - zodat in de loop van een jaar de hele Torah in diensten is gereciteerd.
De laatste lezing van de Torah vindt plaats op Simchat Torah, een rabbijns festival dat de voltooiing van de Torah-lezing van het jaar en het begin van een nieuwe cyclus viert.
Tijdens deze feestdag wordt het laatste Torah-gedeelte (uit Deut.) Gelezen, evenals de eerste verzen van het eerste gedeelte (uit Genesis), wat aangeeft dat de studie van Torah nooit eindigt. Het idee dat Torah-studie cyclisch is, komt tot uiting in het vreugdevolle ritueel van dansen rond en rond de Torah, bekend als hakafot.
Bron:
Delen van dit artikel zijn geschreven door John J. Parsons en zijn overgenomen uit:
http://www.hebrew4christians.com/Holidays/Fall_Holidays/Rosh_Hashannah/rosh_hashannah.html
http://www.hebrew4christians.com/Holidays/Fall_Holidays/Yom_Kippur/yom_kippur.html
http://www.hebrew4christians.com/Holidays/Fall_Holidays/Sukkot/sukkot.html
