Het bloed aan de deurposten zal voor Mij het teken zijn dat daar Israëlieten zijn. Als Ik het bloed zie, sla Ik dát huis over.
Exodus 12:13
Dit Pascha zullen miljoenen Joden in Israël en over de hele wereld zich rond de tafel verzamelen voor de Pesach Seder. Ze zullen voorlezen uit de Haggadah (het verhaal van het Pascha vertellen), een zuurdesemvrije maaltijd eten, genieten van de elementen op het Pascha-bord en traditionele liederen zingen.
Tijdens Pesach verkopen de meeste supermarkten en restaurants geen voedsel met gist, en veel Joden reinigen hun huizen van zuurdesem.
In de Bijbel wordt Egypte bijna zevenhonderd keer genoemd en nog eens 25 keer in het Nieuwe Testament, vaak in verband met het verbond dat God heeft met Israël, zoals geschreven in Leviticus 26:45:
"Ter wille van hen zal Ik Mij de beloften aan hun voorouders, om hun God te zijn, herinneren. Want Ik haalde hun voorouders uit Egypte, terwijl alle volken met verbazing toekeken. Ik ben de Here."
Waarom herinnerde God het volk van Israël er herhaaldelijk aan dat Hij hen uit Egypte had verlost? En wat is het verband tussen het verbond met Abraham en de bevrijding uit de slavernij?
Een eeuwige eed
Er zijn veel redenen waarom God Zijn volk herinnert aan het verbond dat hij met hun voorouders heeft gesloten. Hier zijn een paar terugkerende thema's:
Omdat hij liefheeft
De belangrijkste reden is dat God Zijn kinderen voortdurend wilde herinneren aan Zijn grote liefde voor hen. God zag het lijden dat Zijn volk moest doorstaan onder de zware hand van de Egyptenaren en besloot een einde te maken aan hun onrecht.
Hij Alleen is God
Het volk van Israël werd gemakkelijk verleid om andere goden te dienen en te volgen. Door tekenen en wonderen bewees God hun dat een door mensen gemaakte afgod niet de macht had om hen te beschermen.
Vertrouwen beschermt het hart
God herinnert hen er voortdurend aan dat Hij het was die hen uit Egypte heeft geleid, zodat ze de moed niet zouden verliezen in moeilijke omstandigheden. Niet alleen heeft Hij hen in het verleden verlost, maar Hij zou dit altijd blijven doen.
Wat betekent het om in een verbondsrelatie met God te zijn?
Op menselijk niveau kan een verbond tussen twee mensen gemakkelijk worden verbroken - maar niet met God. Hij is een trouwe God die het verbond hield dat Hij met Abraham, Isaak en Jacob sloot:
"Hij deed dat omdat Hij zoveel van u houdt en zijn belofte aan uw voorouders hield. Daarom bevrijdde Hij u uit de Egyptische slavernij met zo’n vertoon van macht en grote wonderen.’ - Deuteronomium 7:8
Deze verzen zouden een bemoedigende herinnering in ons eigen leven moeten zijn dat God een trouwe Verlosser is. Zijn reden? Omdat Hij van ons houdt.
Verbond staat gelijk aan voorziening
Ook al ondervond het volk van Israël veel wonderen, toch waren ze geneigd Zijn goedheid te vergeten. Ze waren misschien vrij van fysieke slavernij, maar een slavenmentaliteit beheerste hun acties.
Tegen de tijd dat het volk van Israël in de woestijn van Zin arriveerde, waren ze allesbehalve vol van vertrouwen:
"In die woestijn beklaagden de Israëlieten zich tegenover Mozes en Aäron en zeiden: ‘Waarom heeft de Here ons niet gewoon in Egypte laten sterven! Daar waren de vleespotten vol en hadden we in elk geval genoeg te eten, maar in deze woestijn zullen we allemaal verhongeren." Exodus 16:2-3
De mensen waren ontmoedigd. Hun leven in Egypte was al zwaar genoeg, en nu stonden ze voor een geheel nieuwe reeks uitdagingen. Was Mozes een betrouwbare leider? Zou God hen in de steek laten om zonder voedsel en water in de woestijn te sterven?
God komt tussenbeide om Zijn liefde te bewijzen en vraagt hen om hun vertrouwen in Hem te stellen in Exodus 16:4-5:
"Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Luister, Ik zal voor hen brood uit de hemel laten regenen, Iedereen mag elke dag net zoveel eten verzamelen als hij die dag nodig heeft. Ik zal hen daarmee op de proef stellen om te zien of zij mijn opdrachten uitvoeren. Zeg hun dat zij de zesde dag van de week tweemaal zoveel eten verzamelen als op de andere dagen.’
Toen gaf Mozes het volk nog een opdracht van de Here: zij moesten 2,2 liter van het manna bewaren, zodat latere generaties het brood konden dien, waarmee de Here zijn volk in de woestijn voedde toen zij uit Egypte waren weggetrokken.” Exodus 16:32
Yeshua is het Pascha Lam
God gebruikt het Paschalam (Exodus 12:21) als een voorloper van Yeshua, die vanaf het begin der tijden voorbestemd was om zijn leven te geven voor de zonden van de wereld.
Toen Yeshua het Pascha met zijn discipelen vierde (Marcus 14:12), wisten ze niet dat Hij spoedig daarna het ultieme offer zou worden, zijn bloed aan het kruis vergoten als verzoening voor onze zonden.
Zijn offer zou ons moeten inspireren om de vergeving die Hij zo graag aanbiedt te aanvaarden en een zuiver en heilig leven te leiden dat Zijn naam eer aandoet.
"Gooi de oude gist weg, anders bent u geen vers deeg. Er hoort bij u geen gist te zijn omdat Christus, ons Paaslam, geofferd is." 1 Korintiërs 5:7
Gods verbond vervullen
In Israël leven vandaag meer dan 800.000 mensen onder de armoedegrens. De meesten hebben moeite om dagelijks eten op tafel te zetten en komen nauwelijks rond, laat staan een dat ze een Pesachmaaltijd kunnen klaarzetten. Maar God heeft het in het hart van Visie voor Israël gelegd om samen met Hem te werken in het verstrekken van voedselmanden en geldbonnen voor de behoeftigen tijdens de feestdagen.
Gezinnen, alleenstaande moeders en ouderen staan in de rij met tranen van dankbaarheid en woorden van waardering voor het eenvoudige geschenk om met de rest van Israël deel te nemen aan de Paschamaaltijd. Door de gulle handen van donateurs en partners van Visie voor Israël hebben we het voorrecht om deel uit te maken van de vervulling van Gods verbondsrelatie met Zijn volk.
Net zoals het volk van Israël werd aangemoedigd om op God te vertrouwen voor Zijn wonderbaarlijke voorziening, vertrouwen velen op de hulp van Visie voor Israël om hen waardig door de feestdagen te helpen.
Laten we met dit Pascha opnieuw gedenken dat God altijd trouw is geweest om voor ons te zorgen. Elke dag vervult Hij zijn verbond met ons en biedt hij dagelijks manna in ons persoonlijk leven aan als een getuigenis van liefde. Laten we, terwijl we rond de tafel zitten om het Pascha-verhaal te vertellen, niet alleen denken aan de wonderen die God in het verleden deed, maar ook aan de wonderen van vandaag.
