Wegens uw gehoorzaamheid zal de Here zijn deel van het verbond nakomen dat Hij in zijn tedere liefde met uw voorouders sloot.
Deuteronomium 7:12
Voor de Torah portie van deze week, lezen we Parashat Ekev uit Deuteronomium 7:12-11:25, wat 'Omdat' betekent.
In deze parashah herinnert Mozes het volk Israël aan het verbond dat God met hen gesloten heeft, aan de zegeningen die zij zullen ontvangen door Hem te volgen, en aan de gevolgen die zij zullen dragen als zij de Heer, hun God, vergeten.
Alvorens het beloofde land binnen te gaan, zorgde God er in zijn grote wijsheid voor dat het volk Israël niet ten prooi viel aan hun hoogmoed, door te denken dat hun gerechtigheid hun het land in handen gaf.
Maar zullen ze zich al Zijn grote zegeningen herinneren als ze eenmaal in het land zijn dat vloeit van melk en honing? En wat is het verband tussen Gods verbond met de Israëlieten en Yeshua ’s offer aan het kruis?
Laten we deze parashah onderzoeken en zien hoe God Zijn verbondsbarmhartigheden ziet, hoe Israël daarop reageerde gedurende hun 40 jaar in de woestijn, en wat we vandaag kunnen leren.
De zegeningen
Gods verbond met het volk Israël had talrijke voordelen.
Hoewel het voldoende zou zijn geweest om door de God van het heelal uitverkoren te worden om Zijn volk te zijn (Leviticus 26:45), wilde God Zijn volk een rustplaats geven tegen hun vijanden en hen overvloedig zegenen (Deuteronomium 7:12-13):
"Wegens uw gehoorzaamheid zal de Here zijn deel van het verbond nakomen dat Hij in zijn tedere liefde met uw voorouders sloot. Hij zal van u houden en u zegenen en u tot een groot volk maken. Hij zal u vruchtbaar maken, evenals uw grond en uw dieren. Uw oogsten van graan, druiven en olijven en uw kudden van vee, schapen en geiten zullen groot zijn in het land waarvan Hij uw voorouders beloofde het te geven. ״
God herhaalt meerdere malen in deze parashah dat als het volk Israël zich aan Zijn verbond houdt, Hij hun vijanden uit het land zal verwijderen. Zij zullen rust vinden, genieten van de beken, tarwe en gerst, wijnstokken en vijgenbomen, olijven, honing, en allerlei soorten overvloed, zeggende: "het zal u aan niets ontbreken."
Maar één verzoek garandeert dat zij alle voordelen van het verbond in Deuteronomium 10:12-13 zullen blijven genieten:
"En nu, Israël, wat verlangt de Here, uw God, anders van u dan dat u met eerbied en ontzag luistert naar alles wat Hij zegt. Dat u voor uw eigen bestwil de geboden die ik u vandaag geef, gehoorzaamt end at u van Hem houdt en Hem dient met heel uw hart en ziel? "
Dat klinkt misschien als een eenvoudige ruil - vrees de Heer en ontvang de verbondsvoordelen.
Toch vergat het volk Israël om de een of andere reden vaak de Heer, hun God, en viel in de valkuil van trots, mopperen, ongeloof en opstandigheid.
Een reactie op elke actie
Alvorens de reis naar het beloofde land te maken, herinnert God Zijn volk door Mozes eraan hoe Hij hen vergaf telkens wanneer zij in opstand kwamen (zoals bij het gouden kalf en bij Massah en Kibroth-Hatta'avah).
Waarom? Omdat Hij een verbond sloot om hun God te zijn, en trouw blijvend aan zijn karakter, in zijn grote barmhartigheid, vergaf Hij hen toen Mozes namens hen om vergeving vroeg (Deuteronomium 9:25-28):
"Daarom viel ik nogmaals veertig dagen en nachten voor Hem neer toen de Here op het punt stond u te vernietigen. Ik bad en vroeg Hem: ‘Och Here God, vernietig uw eigen volk toch niet. Het is uw erfdeel dat U uit Egypte redde met uw sterke hand en machtige grootheid. Let alstublieft niet te veel op de opstandigheid en koppigheid van dit volk, maar denk toch aan uw beloften aan uw dienaren Abraham, Isaak en Jakob. Zie alstublieft de grote verdorvenheid en zonde van dit volk over het hoofd. Want als U het vernietigt, zullen de Egyptenaren zeggen: ‘Hij deed dat omdat Hij niet in staat was het volk naar het land te brengen dat Hij had beloofd’ of ‘Hij vernietigde het volk omdat Hij het haatte, Hij leidde de mensen de wildernis in om hen daar te doden."
Mozes trad op als bemiddelaar tussen God en het volk, en vroeg God om het verbond te gedenken dat Hij met Abraham, Izaäk en Jakob had gesloten en om het volk omwille van zijn naam te vergeven.
Hij waarschuwt hen dan om niet verwaand te worden en te denken dat God hun het land gaf vanwege hun gerechtigheid (Deuteronomium 9:4):
"Maar wanneer de Here dit voor u heeft gedaan, zeg dan niet: ‘De Here heeft ons geholpen omdat wij zo goed zijn!"
Het Nieuwe Verbond
Het verbond dat God sloot met Zijn volk is de ruggengraat van elke vervulde belofte die weerspiegeld wordt in het offer van Yeshua in het Nieuwe Testament.
Yeshua kwam naar de aarde om te sterven voor een wereld waarvan Hij wist dat die zou rebelleren, verraden, in de steek zou laten en Zijn genade voor lief zou nemen.
Maar vanwege het verbond dat God sloot met Abraham, Izaäk en Jakob, beschouwde Yeshua het als een vreugde om het verbond te bezegelen met Zijn bloed voor de eeuwige vergeving van de mensheid.
Yeshua is een bemiddelaar tussen God en Zijn volk, net zoals Mozes dat was.
Wanneer het volk Israël zondigde, ontmoette Mozes God en vroeg Hem om Zijn verbond te gedenken. Yeshua, die een verbond sloot in Zijn bloed, diende als het ultieme offer.
Romeinen 6:15-16 maakt duidelijk dat, hoewel wij door Zijn verbond vergeven zijn, wij Gods barmhartigheid niet mogen gebruiken als een excuus om te zondigen:
"Hoe zit het dan? Mogen wij dus zondigen, omdat wij niet meer onder de wet vallen maar op de genade van God vertrouwen? U weet wel beter. Als u bij iemand als slaaf in dienst komt, moet u doen wat hij zegt. Hij is de baas over u. Of de zonde is uw meester, met het gevolg dat u de dood tegemoet gaat, óf God is uw meester, met het gevolg dat u vrijgesproken wordt.”
Zoals God het volk Israël waarschuwde om niet verwaand te worden, zo herinnert Paulus het lichaam van de Messias eraan om God te gehoorzamen, niet uit verplichting, maar uit genade en hun verlangen om Hem te dienen.
Hoewel Gods verbond eeuwig is en Zijn liefde eeuwig, mag dit geen reden zijn om onrechtvaardig gebruik te maken van Zijn goedheid.
Wij worden gered door Gods genade, niet door onze daden en werken van gehoorzaamheid alleen, want God kijkt naar de intentie en het motief van het hart.
Een nederig hart
Door de geschiedenis heen vergat het volk Israël God en het verbond dat Hij met hen sloot. Zij betaalden een verschrikkelijke prijs omdat zij vergaten dat al het goede dat zij hadden, te danken was aan Hem.
Kunt u een gebied in uw leven herkennen waar u buiten de grenzen van Gods verbond trad en in trots, koppigheid, of ongeloof stapte?
Net als bij het volk Israël is het nooit te laat om naar Gods verzoendeksel te gaan, om vergeving te vragen, en weer binnen te gaan in de veiligheid van Zijn beschermende verbond met u.
Yeshua heeft het voor ons mogelijk gemaakt om dit eeuwige verbond binnen te gaan. Laten we er ons voordeel mee doen, zodat we kunnen wandelen in gehoorzaamheid en intimiteit met Hem, en onthouden dat we op onszelf geen gerechtigheid bezitten buiten wat God Zelf ons schenkt door het verbond dat gesloten is in het bloed van Yeshua.
Laten we samen bidden: God, dank U voor Uw verbond en onfeilbare liefde. Help mij te wandelen in gehoorzaamheid aan uw wegen en geef mij de genade om voortdurend binnen de grenzen te blijven van uw eeuwige beloften aan mij.
