Overvloedige dankbaarheid temidden van lijden

Dit is het verhaal van Shalom, een verhaal vol groot lijden, en toch kiest hij ervoor om te midden van dit alles dankbaarheid in zijn hart te laten overvloeien.

We kennen Shalom en zijn vrouw Bruria sinds 2015. We hebben hen een bril gegeven en zijn door de jaren heen contact blijven houden.

In 2004 raakte Shalom gewond bij een raketaanval en zijn leven is nooit meer hetzelfde geweest. Zowel Shalom als zijn vrouw hebben geestelijke en lichamelijke beperkingen en worden ondersteund door de overheid en de sociale zekerheid. Shalom neemt anti-depressiva en anti-angstmedicatie, samen met wekelijkse behandelingen in het Sderot Resilience Center en maandelijkse controles in het Sderot Mental Health Center.

En alsof dat nog niet genoeg was om dagelijks mee te worstelen, werden Shalom en Bruria op 7 oktober 2023 ook nog eens getroffen door het bloedbad. De terroristen waren die dag in hun buurt en dit is wat Shalom zich herinnert...

‘Op de heilige sabbat, 07/10/23 om 06:27 in de ochtend, werd een rood alarm geactiveerd in de stad ... Sderot, waar ik woon. Zware aanvallen van raketten landden onophoudelijk. In mijn buurt begonnen verachtelijke terroristen te schieten op mijn gebouw en op voorbijgangers en doodden een aantal van hen...

We belden in paniek het plaatselijke politiebureau, maar er werd niet opgenomen. Het bleek dat daar ook terroristen waren en politieagenten hadden vermoord. Dus sloten mijn vrouw Bruria en ik ons ongeveer 10 uur lang op in de Mamad (schuilruimte) totdat de IDF arriveerde.

We verblijven nu in een hotel aan de Dode Zee... We krijgen intensieve mentale steun. Het zijn zware dagen en we kunnen 's nachts niet slapen. Ik kom zelden de kamer uit, om te voorkomen dat ik mensen tegenkom in de lift. Ik denk eindeloos aan mijn vrienden die vermoord zijn en hoe het gebeurd is dat ze vermoord zijn.

Lieve mevrouw Segal, weet dat het alleen dankzij uw gezegende hulp is, zoals altijd, dat u ons, God zij dank, de kracht en het verlangen geeft om het beste uit het leven te halen, ondanks alle moeilijkheden.‘

Shalom en Bruria zijn sinds 10 oktober 2023 geëvacueerd uit hun huis en verblijven in een hotel aan de Dode Zee, dat door de regering wordt verzorgd. Shalom en zijn vrouw werden geëvacueerd onder intense druk, massaal raketvuur en terroristen die zich nog steeds schuilhouden in hun stad. Toen ze hun huis verlieten, viel de laptop van Shalom en ging kapot. Ze konden zichzelf ook niet goed uitrusten voordat ze hun huis verlieten.

Visie voor Israël geeft Shalom een nieuwe laptop ter vervanging van de laptop die kapot ging toen hij voor zijn leven vluchtte. Onlangs ontdekte Shalom ook dat de boiler in zijn huis beschadigd was en vervangen moest worden. Hij vroeg ons of we hem konden helpen en we zijn blij dat we kunnen helpen met de financiering van een nieuwe boiler en zonnepanelen.

Shalom schreef ons een prachtige, welgemeende bedankbrief toen hij het geweldige nieuws hoorde:

‘Aan de lieve, liefdevolle en meelevende ‘moeder' en oprichtster van Visie voor Israël - de eerbiedwaardige en geweldige dame Batya Segal... Hartelijk dank voor de enorme hulp bij het betalen van zowel de zonneboiler als de computer.

Je geeft iemand als ik, die met zijn handen zwaait in een stil, wanhopig smeekbede, een van de inzittenden van de laatste wagon van de laatste trein, die het perron al lang verlaten heeft en zich eenzaam en verlaten voelt, roepend met een stem die niemand meer kan horen... Je bent als de eerste lichtstraal uit de duisternis, die als de verlossende engel in haar huis verschijnt en elk verzoek van de gast aanhoort en beantwoordt.

Vandaag slaap ik in mijn kamer in een hotel aan de oevers van de Dode Zee en droom ik van vrede en rust, ondanks de moeilijkheden die me in de weg staan. Ze zijn zachter en aangenamer geworden, en door de genade van de grote God heb ik het verlangen en de moed om het beste uit het leven te halen dankzij jouw warme houding Batya, en jouw speciale medewerkers.‘

Shalom kwam ons bezoeken in het Millennium Center om de hulp die we hem gaven in ontvangst te nemen. Na zijn bezoek schreef Shalom ons nog een prachtige bedankbrief:

‘Helaas voor ons allemaal blijft deze oorlog, waarvan het einde nog niet in zicht is, velen pijn doen. Deze situatie benadrukt de enorme behoefte aan het voortbestaan van jullie organisatie. En jullie geven is zo eenvoudig en natuurlijk, en het gebeurt op een waardige en nobele manier, zodat het me zelfs het onaangename gevoel van behoeftigheid ontneemt.

Sinds ik in paniek vluchtte, kort nadat het bloedbad door de criminelen was aangericht, toen ik met spoed en haast uit het familienest moest worden verplaatst, mijn laptop kapot ging, kreeg ik van jou een nieuwe computer, waarop ik nu mijn woorden voor je uitstort. Hoe kan ik je koesteren en je terugbetalen zoals je verdient? En alsof dit gebaar nog niet genoeg is, draagt de organisatie ook de kosten voor het repareren van de zonneboiler en de defecte zonnepanelen.

Het is vier maanden geleden dat we allemaal in paniek, onrust en duisternis verkeerden. Velen van ons zijn in rouw over de moord op geliefden en bekenden. Al vier maanden lang zijn we onderhevig aan zenuwslopende en nagelbijtende afwachting van de terugkeer van de gegijzelden. Er zijn echter ook zachte en goede zonnestralen, warm en verlichtend, die door de dikke zwarte wolken schijnen en hoop uitstralen. Jullie, geliefden, zijn geen lichtstralen - jullie zijn een lichtstraal, met al zijn kleuren en schakeringen. Al jaren in het algemeen en vandaag - nog meer - heb ik dat gezien en gevoeld.‘

Ook al hebben Shalom en Bruria veel geleden, toch kiezen ze ervoor om hun harten te laten vullen met dankbaarheid en over te laten vloeien op velen om hen heen. We zijn dankbaar hen te kennen en hen te kunnen dienen in hun tijd van nood.

Steun samen met ons vele andere Israëli's die uit hun huizen zijn verdreven, terwijl deze oorlog voortduurt.