‘Als je je hart opent voor de hongerigen, en de verdrukte ziel verzadigt, dan zal je licht in de duisternis opgaan, en je donkerheid als de middag zijn.’
Jesaja 58:10
Beste vrienden,
Terwijl we de Chanoeka-kaarsen aansteken, herinneren we ons een wonder dat ondanks alle tegenstand toch plaatsvond. Deze tijd van het jaar herinnert ons eraan dat Gods licht niet fragiel is. Het dooft niet wanneer de wind loeit. In Israël lopen we vandaag de dag nog steeds door de schaduw van de oorlog die begon op 7 oktober 2023. Twee jaar later is er nog steeds verdriet en waakzaamheid. Maar we zien ook kleine wonderen wanneer hulp op tijd arriveert, wanneer een opvangplek dichtbij genoeg is voor een gezin om binnen enkele seconden te bereiken, en wanneer een getrainde hulpverlener met de juiste uitrusting op het juiste moment klaarstaat. Die paraatheid is een lamp die nooit dooft.
Temidden van de duisternis koos een jonge ambulanceverpleegster genaamd Amit ervoor om een lichtpuntje te zijn. Op de ochtend van 7 oktober bood ze onderdak aan gewonde burgers in een tandartspraktijk in Kibboets Be'eri. De telefoonlijnen waren overbelast. Terroristen beheersten de wegen. Ze bereikte een centralist in Jeruzalem die haar eerlijk vertelde: de redding zou hen misschien niet bereiken. Uren later, terwijl het geweervuur oplaaide en weer afzwakte, kalmeerde Amit een patiënt die probeerde te vluchten, wetende dat de dood achter de deur wachtte. Ergens in die uren werd ze in haar been geschoten en legde ze zelf een tourniquet aan. Toch bleef ze, de gewonden verzorgend die God voor haar had geplaatst. Toen terroristen uiteindelijk de kliniek binnendrongen, vermoordden ze haar. Ze was tweeëntwintig jaar oud. Een overlevende zei later dat zij ‘het paradijs in de hel’ was geweest.
Haar verhaal breekt ons hart, maar het verduidelijkt ook onze roeping. We kunnen niet ongedaan maken wat er is gebeurd. We kunnen het wel eren door degenen die de volgende oproep zullen beantwoorden, uit te rusten. Paraatheid is geen theorie. Het is een ambulance met zuurstof en trauma-benodigdheden op voorraad, een medisch transportvoertuig dat strategisch staat opgesteld om tijd te besparen, een beschermend vest dat een vrijwilliger terugbrengt naar zijn familie, een opvangplek binnen handbereik wanneer de sirene afgaat, en traumazorg voor overlevenden in de lange nasleep van rouw.
Visie voor Israël bestaat om te handelen vóórdat het alarm afgaat. Sinds 1994 bereiden we ons voor op dagen zoals deze. We doen dit zodat, wanneer het ergste gebeurt, hulp geen theorie is. Hulp is een persoon, een voertuig, een onderdak, een noodpakket, een telefoontje dat wordt beantwoord, een warme deken in de koude lucht. De afgelopen twee jaar hebben we miljoenen Sjekels geïnvesteerd in de uitrusting van noodhulpteams, het verstrekken van beschermende kleding, het leveren van de benodigdheden aan hulpverleners waar ze om gevraagd hebben, en het plaatsen van veilige schuilcabines zodat een kind een veilige plek heeft. We hebben ook gezinnen ondersteund met essentiële benodigdheden en traumazorg, want wonden zijn niet alleen fysiek.
De verzoeken blijven binnenstromen. Elke week komen er oproepen binnen voor ambulances en levensreddende apparatuur, voor een geschikte auto voor de gemeentelijke politie, voor helmen en vesten die aan de huidige normen voldoen, en voor de meest fundamentele maar levensreddende behoefte van allemaal: meer opvanglocaties op meer plaatsen. Gemeenschappen in het zuiden en het noorden kennen het geluid van sirenes en de korte pauze tussen waarschuwing en impact. Die seconden zijn kostbaar. Seconden bepalen of een grootmoeder de veiligheid kan bereiken. Seconden bepalen of een ambulancebroeder op tijd kan arriveren met zuurstof en een defibrillator.
We kunnen de volgende aanval niet voorspellen. Maar we kunnen er wel klaar voor zijn. Israël wordt op meerdere fronten bedreigd en er vallen dagelijks slachtoffers. De oorlog duurt langer dan welke oorlog dan ook in onze moderne geschiedenis, en de prijs wordt gemeten in tranen en moed. Paraatheid gaat niet over angst. Het gaat over liefde die vooruit plant, zodat, wanneer de duisternis het licht probeert te verzwelgen, er al iemand is die een lamp vasthoudt.
Daarom versterken we ons noodfonds in deze tijd van licht. Dankzij het fonds kunnen we direct ingrijpen wanneer een gemeente om een ambulance vraagt en de benodigde middelen dezelfde week nog beschikbaar stellen. Het stelt ons in staat beschermende kleding aan te schaffen wanneer de toeleveringsketens krap worden. Het stelt ons in staat noodopvang-locaties te creëren en trauma-benodigdheden klaar te leggen. Het stelt ons in staat snel te handelen in plaats van rapporten te schrijven terwijl de tijd wegtikt. Simpel gezegd: het noodfonds vult de potten, zodat de olie niet opraakt wanneer de nacht het langst is.
Ons doel voor deze inzamelingsactie is om vóór 31 december $250.000 op te halen. [Tot nu toe hebben we $XX opgehaald] Uw gift van vandaag zorgt ervoor dat de paraatheid blijft branden, de hele winter door en tot in het komende jaar. Stelt u zich eens voor welke taferelen uw vrijgevigheid mogelijk maakt: een ambulance die met loeiende sirenes arriveert en een getrainde hulpverlener die een kind uit gevaar tilt; een opvanglocatie vlakbij die net op tijd bescherming biedt; een team van hulpverleners dat hun nieuwe vesten aantrekt voor een patrouille; een centralist die een oproep beantwoordt en weet dat de juiste middelen al onderweg zijn. Dit zijn de stille wonderen die volgen op uw vriendelijkheid en vrijgevigheid.
Onderneem nu actie om het noodfonds te versterken.
Chanoeka same'ach voor jou en je familie. Heel veel dank voor je keuze om een licht te zijn dat niet verborgen kan blijven. Moge jouw gift een antwoord zijn op een gebed dat in angst gefluisterd is en beantwoord wordt met hulp die op tijd komt.
Met dankbaarheid,
Barry & Batya
